Η μητρική υγεία σε μαύρο, αυτόχθονες και άνθρωποι του χρώματος (BIPOC)

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το υψηλότερο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας στον πλούσιο κόσμο. Η μητρική υγεία σε ομάδες BIPOC είναι ακόμη χειρότερη, με τους μαύρους ανθρώπους να φέρουν δυσανάλογο μερίδιο των θανάτων των μητέρων. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του ρατσισμού στην υγειονομική περίθαλψη, των φραγμών στην ποιοτική υγειονομική περίθαλψη, των ανισοτήτων υγείας και της έλλειψης συμπερίληψης ομάδων BIPOC στην ιατρική έρευνα.

Το 2017, 55 άλλες χώρες είχαν χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας της μητέρας από τις ΗΠΑ, οι οποίες είχαν υψηλό ποσοστό θνησιμότητας από 19 θανάτους ανά 100.000 γεννήσεις. Αυτό είναι σημαντικά υψηλότερο μεταξύ των ομάδων BIPOC λόγω ορισμένων ανισοτήτων και ανισοτήτων υγειονομικής περίθαλψης.

υπεράσπιση, αλλαγή πολιτικής και αντιμετώπιση του ρατσισμού μπορούν να βελτιώσουν τη μητρική υγεία σε ομάδες BIPOC.

Αυτό το άρθρο θα εξηγήσει τα στατιστικά στοιχεία που αποδεικνύουν το φτωχό ποσοστό θνησιμότητας της μητέρας στις Η.Π.Α. και θα εξηγήσουν γιατί η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη για τις ομάδες BIPOC. Θα αναφέρει επίσης μερικούς τρόπους με τους οποίους τα άτομα και η κοινότητα μπορούν να εργαστούν για να ξεπεράσουν αυτές τις ανισότητες.

Στατιστικές

Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια κρίση της μητρικής θνησιμότητας σε όλες τις δημογραφικές ομάδες, ειδικά σε σύγκριση με άλλα πλούσια έθνη. Για παράδειγμα, η Πολωνία, η Νορβηγία, η Ιταλία και η Λευκορωσία έχουν μειώσει τη μητρική θνησιμότητα σε 2 θανάτους ανά 100.000 γεννήσεις. Το ποσοστό θνησιμότητας της μητέρας των ΗΠΑ είναι σχεδόν 10 φορές αυτό το σχήμα.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), τουλάχιστον το 60% αυτών των θανάτων μπορεί να προληφθεί.

Αυτή η κρίση επηρεάζει δυσανάλογα τα άτομα Bipoc. Ένας συνδυασμός ρατσισμού, η έλλειψη πρόσβασης στην ποιοτική φροντίδα και τα συνυπάρχοντα θέματα υγείας παίζουν ρόλο σε αυτή την ανισότητα.

Οι μαύροι, οι αμερικανικοί Ινδοί και οι ντόπιοι άνθρωποι της Αλάσκας (AI/AN) ηλικίας άνω των 30 ετών έχουν ποσοστά θνησιμότητας από τη μητέρα τέσσερα έως πέντε φορές υψηλότερα από αυτά των λευκών ανθρώπων της ίδιας ηλικίας. Το 2016, το ποσοστό μητρικής θνησιμότητας μεταξύ των μαύρων ήταν 40,8 για κάθε 100.000 ζωντανές γεννήσεις. Ο αριθμός για το AI/A People ήταν 29,7 για κάθε 100.000 ζωντανές γεννήσεις.

Οι μεμονωμένοι παράγοντες όπως η εκπαίδευση δεν μειώνουν αυτή την ανισότητα. Οι θάνατοι που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη το 2016 ήταν 5,2 φορές υψηλότεροι μεταξύ των μαύρων, μορφωμένων κολλεγίων από τους λευκούς ομολόγους τους.

Το εθνικό ποσοστό θνησιμότητας της μητέρας δεν αποκαλύπτει την πλήρη εικόνα της μητρικής θνησιμότητας του BIPOC. Σε ορισμένα κράτη, η μητρική θνησιμότητα είναι σημαντικά υψηλότερη. Η Γεωργία, ένα κράτος με ένα από τα χειρότερα ποσοστά μητρικής θνησιμότητας, είχε ποσοστό θνησιμότητας από το κράτος 66,3 ανά 100.000 το 2013-2017. Για τους μαύρους, ο αριθμός ήταν 95,6 ανά 100.000.

Ο ρατσισμός στην υγειονομική περίθαλψη

Η έρευνα δείχνει σταθερά ότι τα άτομα Bipoc, ειδικά οι μαύροι, αντιμετωπίζουν ένα πρότυπο ρατσιστικών διακρίσεων στην υγειονομική περίθαλψη. Αυτό επηρεάζει όλους τους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της μητρικής φροντίδας.

Μια μελέτη του 2014 που αφορούσε 543 γιατρούς εσωτερικής και οικογενειακής ιατρικής βρήκε σημαντικά ποσοστά σιωπηρής προκατάληψης. Αυτοί οι γιατροί ευνόησαν τους λευκούς ασθενείς σε μαύρους ασθενείς και αντιλαμβάνονται τους λευκούς ασθενείς ως περισσότερους συνεταιριστικούς.

Μια μελέτη του 2016 διαπίστωσε ότι περίπου οι μισοί φοιτητές ιατρικής και κάτοικοι πίστευαν τουλάχιστον έναν ρατσιστικό μύθο για τους μαύρους ασθενείς, όπως ο μύθος που αισθάνονται λιγότερο πόνο. Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τη θεραπεία αυτών των ασθενών και την ικανότητά τους να εντοπίζουν σωστά πότε ένα άτομο έχει πόνο ή έχει έκτακτη ανάγκη.

Έρευνα έχει επίσης επιδείξει μια σύνδεση μεταξύ της έκθεσης στον ρατσισμό εκτός του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης και των αρνητικών αποτελεσμάτων γέννησης. Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2008 διαπίστωσε ότι οι μαύροι που αντιμετώπισαν ρατσιστικό άγχος ήταν πιο ευάλωτοι σε αρνητικά αποτελέσματα εγκυμοσύνης, όπως το χαμηλό βάρος γέννησης και η πρόωρη εργασία.

Μάθετε περισσότερα για τον ρατσισμό στην υγειονομική περίθαλψη εδώ.

Η έλλειψη πρόσβασης στην ποιοτική υγειονομική περίθαλψη

Αν και τα ποσοστά φτώχειας μειώνονται, οι περισσότερες ομάδες Bipoc – συμπεριλαμβανομένων των μαύρων και λατινικών ομάδων – είναι ακόμα πιο πιθανό από τους λευκούς να ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Αυτό μπορεί να περιορίσει την ικανότητά τους να πληρώσουν και να έχουν πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη.

Τα δεδομένα από το 2019 δείχνουν ότι το 17,4% των μαύρων ή αφροαμερικανικών οικογενειών ζούσαν κάτω από τη γραμμή της φτώχειας εκείνη την εποχή. Μόνο το 5,5% των μη ισπανόφωνων λευκών οικογενειών ήταν στην ίδια κατάσταση.

Οι έγκυοι που ανησυχούν για την ικανότητά τους να πληρώνουν για φροντίδα ή μεταφορά στις εγκαταστάσεις μπορεί να χρειαστεί να καθυστερήσουν την προγεννητική φροντίδα ή να αποφεύγουν να πηγαίνουν στην αίθουσα έκτακτης ανάγκης έως ότου επείγουσα κρίση γίνει κρίση.

Μάθετε περισσότερα για το πώς η στέγαση μπορεί να επηρεάσει την υγεία εδώ.

Ρατσισμός εναντίον φοιτητών ιατρικής

στη δεκαετία του 1950, ορισμένες κρατικές ιατρικές κοινωνίες αρνήθηκαν την είσοδο σε μαύρους υποψηφίους. Λοιπόν στον 20ό αιώνα, ήταν συνηθισμένο να αρνηθεί κανείς την είσοδο σε μαύρους μαθητές.

Η επίσημη εκπαιδευτική διάκριση δεν έγινε παράνομη μέχρι το 1964 και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν απαγόρευσε πλήρως τον διαχωρισμό μέχρι το 1974. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι μαύροι που διαφορετικά θα έδιναν ποιοτική φροντίδα σε μαύρους ασθενείς δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να εξασκηθεί.

Οι φοιτητές ιατρικής BIPOC συνεχίζουν να αναφέρουν τον ρατσισμό και τις διακρίσεις. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την απόδοσή τους και μπορεί ακόμη και να περιορίσει τον αριθμό των ιατρών του Bipoc.

Μη αποκλειστικές μελέτες

Σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH), τα άτομα BIPOC αποτελούν κάτω από το 10% των συμμετεχόντων σε ιατρικές δοκιμές.

Περίπου το 67% του πληθυσμού των ΗΠΑ είναι λευκός, αλλά οι λευκοί αποτελούν το 83% των συμμετεχόντων στην έρευνα, σύμφωνα με την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Οι μαύροι Αμερικανοί αποτελούν το 13,4% του πληθυσμού των ΗΠΑ, αλλά μόνο το 5% των συμμετεχόντων στη μελέτη είναι μαύροι. Ο ισπανικός και η Λατινική Αμερική αποτελούν το 18,1% του πληθυσμού των ΗΠΑ, αλλά κάτω από το 1% των συμμετεχόντων σε δοκιμές είναι ισπανόφωνοι ή λατινικοί.

Εάν οι μελέτες δεν αντικατοπτρίζουν τον γενικό πληθυσμό, αυτό σημαίνει ότι τα αποτελέσματα της γενικής ιατρικής έρευνας μπορεί να μην ισχύουν για όλους. Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2014 διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι από διαφορετικές εθνοτικές ομάδες αντέδρασαν διαφορετικά σε ορισμένα φάρμακα.

Οι ερευνητές και οι επαγγελματίες θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τα κοινωνικοοικονομικά και διακριτικά εμπόδια που διαδραματίζουν βασικούς ρόλους στην υγεία της μητέρας ενός ατόμου για ένα ακριβέστερο σχέδιο διάγνωσης και θεραπείας.

Μάθετε περισσότερα σχετικά με τη σημασία των κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων της υγείας εδώ.

Ανισότητες υγείας

Οι μαύροι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν διάφορες ανισότητες στον τομέα της υγείας, με υψηλότερα ποσοστά χρόνιων και προοδευτικών συνθηκών, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης. Αυτές οι συνθήκες μπορούν να περιπλέξουν τις εγκυμοσύνες, αυξάνοντας τον κίνδυνο αρνητικών αποτελεσμάτων.

Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν σε αυτές τις ανισότητες στον τομέα της υγείας, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων στην υγειονομική περίθαλψη, του φυσιολογικού στρες του ρατσισμού και της έλλειψης πρόσβασης στην ποιοτική ιατρική περίθαλψη.

Μάθετε γιατί τα ποσοστά διαβήτη είναι υψηλότερα μεταξύ των αφροαμερικανών εδώ.

λογοδοσία

Ιστορίες υψηλού προφίλ των ανθρώπων που πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του τοκετού συχνά διαθέτουν ιστορίες καθυστερήσεων θεραπείας. Για παράδειγμα, η Kira Johnson αιμορραγούσε το θάνατο εσωτερικά μετά από μια καισαρική τομή. Ο σύζυγός της, Charles Johnson, λέει ότι το προσωπικό του νοσοκομείου ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν “προτεραιότητα”, όπως ζήτησε για θεραπεία.

Η εκπαίδευση και η υπεράσπιση δεν αρκούν επίσης για να σώσουν τη ζωή των ανθρώπων του Bipoc. Ο Shalon Irving, επιδημιολόγος και εμπειρογνώμονας στη θνησιμότητα της μητέρας, πέθανε παρά τη γνώση, την εκπαίδευση και την υπεράσπισή της.

Έκθεση από διάφορες επιτροπές αναθεώρησης θνησιμότητας της μητέρας έδειξε ότι ο πάροχος και οι παράγοντες περίθαλψης περιλαμβάνουν το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για τους θανάτους των ασθενών, που αντιπροσωπεύουν από κοινού το 56,5% των θανάτων.

Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις αιμορραγίας μετά τον τοκετό, η αδυναμία των παρόχων να αξιολογήσει σωστά τους ασθενείς τους ήταν ένας κύριος παράγοντας στους θανάτους. Τα ζητήματα με το προσωπικό και τις πολιτικές και τις διαδικασίες σε θεσμικό επίπεδο ήταν επίσης σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν.

Αυτά τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι οι μεμονωμένοι παράγοντες δεν μπορούν να αντιπροσωπεύουν όλους τους θανάτους και ένα άτομο δεν μπορεί πάντα να υποστηρίξει το δρόμο του σε καλύτερη φροντίδα. Η αλλαγή στο επίπεδο των θεσμικών και του παρόχου είναι κρίσιμη, καθώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαγνώσουν ή να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους.

Αντίσταση ανισοτήτων

Αυτό είπε, υπάρχουν μερικά βήματα που μπορούν να πάρουν τα άτομα για να προστατευθούν από τις ανισότητες στη φροντίδα της μητέρας. Όπως προαναφέρθηκε, ωστόσο, οι μεγαλύτερες αλλαγές πρέπει να προέρχονται από πολιτικές υψηλότερου επιπέδου.

άτομα

Οι άνθρωποι bipoc μπορούν να δοκιμάσουν τις ακόλουθες στρατηγικές για να δώσουν τον εαυτό τους την καλύτερη ευκαιρία να λάβουν ποιοτική μητρική θεραπεία:

• Επιλέξτε έναν πολιτισμικά ευαίσθητο γιατρό: Μια μελέτη του 2018 αφορούσε μαύρους άνδρες που είδαν μαύρους ή μη μαύρους ιατρικούς επαγγελματίες. Διαπίστωσε ότι ήταν πιο πιθανό να αποκτήσουν προληπτική φροντίδα και επιθετική θεραπεία με μαύρους γιατρούς. Ένα παρόμοιο φαινόμενο μπορεί να ισχύει για τις μαύρες γυναίκες.
• Μάθετε όσο το δυνατόν περισσότερο: ένα άτομο μπορεί να εκπαιδεύσει τον εαυτό του για τα προειδοποιητικά σημάδια των συνθηκών όπως η αιμορραγία και η προεκλαμψία.
• Ζητήστε μια δεύτερη γνώμη: Εάν κάποιος αισθάνεται ότι ο γιατρός του αγνοεί τις ανάγκες του, μπορεί να επιθυμούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να αναζητήσουν μια δεύτερη γνώμη, να πηγαίνουν σε ένα άλλο νοσοκομείο ή να ζητούν να δουν έναν διαφορετικό γιατρό.
• Ζητήστε νωρίς και συνεχιζόμενη προγεννητική και μετά τον τοκετό φροντίδα: Εάν τα οικονομικά εμπόδια δυσκολεύουν την πρόσβαση στη φροντίδα, οι έγκυοι άνθρωποι μπορεί να επιθυμούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να εξετάσουν το Medicaid.
• Κρατήστε μια σημείωση για τα πάντα: Ζητήστε από τους γιατρούς να τεκμηριώσουν τα πάντα, ειδικά εάν απορρίπτουν τα συμπτώματα ή αρνούνται τη θεραπεία.
• Εγγραφή ραντεβού: Ρωτήστε έναν γιατρό σχετικά με τις επισκέψεις γραφείων εγγραφής. Αυτό δημιουργεί ένα αρχείο κάθε επίσκεψης και μπορεί να προωθήσει την ευθύνη.

Μάθετε περισσότερα για το τι να περιμένετε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εδώ.

Πολιτικές

Σε θεσμικό επίπεδο, η εφαρμογή στρατηγικών για την καταπολέμηση της σιωπηρής προκατάληψης και των καθυστερήσεων θεραπείας ενδέχεται να είναι χρήσιμες. Οι πολιτικές που βελτιώνουν την πρόσβαση στη φροντίδα μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Επέκταση της πρόσβασης Medicaid: Μια μελέτη του 2020 διαπίστωσε ότι τα δηλώνει ότι η επέκταση του Medicaid είχε χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας της μητέρας κατά μέσο όρο 7 θανάτων ανά 100.000 γεννήσεις. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η επέκταση του Medicaid διευκολύνει τους ανθρώπους από τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος να έχουν πρόσβαση στην ποιοτική φροντίδα.
• Εφαρμογή δέσμες AIM: Τα πακέτα AIM από τη Συμμαχία για την καινοτομία στη μητρική υγεία παρέχουν σαφή καθοδήγηση για την αντιμετώπιση ορισμένων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης για την υγεία της μητέρας. Αυτές οι δέσμες βοήθησαν στη μείωση της μητρικής θνησιμότητας στα κράτη που τα εφαρμόζουν.
• Παρέχοντας πιο ποικίλες επιλογές φροντίδας: Τα συστήματα υγείας που προσλαμβάνουν και διατηρούν τους γιατρούς διαφορετικού υποβάθρου μπορεί να είναι καλύτερα εξοπλισμένα για να παρέχουν στους ασθενείς τους επαγγελματίες που κατανοούν τις εμπειρίες και τον πολιτισμό τους και λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες τους.
• Δημιουργία κατευθυντήριων γραμμών επίσημης φροντίδας: Όταν οι γιατροί πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές για όλους τους ασθενείς, η υποκειμενική λήψη αποφάσεων και η προκατάληψη συχνά συνεπάγεται είναι λιγότερο πιθανό να επηρεάσουν την ιατρική περίθαλψη.
• Η προσφορά σιωπηρής κατάρτισης μεροληψίας: η εκπαίδευση σιωπηρής μεροληψίας μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς και άλλους επαγγελματίες του τομέα της υγείας να γίνουν όλο και πιο ευαισθητοποιημένοι και στη συνέχεια να διορθώσουν τις δικές τους κρυμμένες προκαταλήψεις. Ωστόσο, η έρευνα σχετικά με την έμμεση κατάρτιση μεροληψίας είναι μικτή και δεν είναι πανάκεια για τον ρατσισμό και τον σεξισμό στην υγειονομική περίθαλψη.

Μάθετε περισσότερα σχετικά με την ανισότητα στην υγεία και πώς να το ξεπεράσετε εδώ.

Περίληψη

Η θνησιμότητα της μητρικής μητέρας είναι μια σοβαρή κρίση στον τομέα της υγείας. Ένας πρόσθετος 50.000 άνθρωποι, πολλοί από αυτούς Bipoc, βιώνουν σοβαρούς τραυματισμούς του τοκετού κάθε χρόνο.

Αν και τα άτομα μπορούν να λάβουν κάποια μέτρα για να υποστηρίξουν τον εαυτό τους, είναι ακόμη πιο σημαντικό να βρεθεί ένας πολιτισμικά ευαίσθητος γιατρός και μια θέση γέννησης με ιστορικό καλών αποτελεσμάτων για ιστορικά περιθωριοποιημένες ομάδες.

Υπάρχουν πολλές πολιτικές που μπορούν να εφαρμόσουν τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης για να βοηθήσουν στη μείωση των ποσοστών θνησιμότητας της μητέρας μεταξύ των ομάδων BIPOC.

• Εγκυμοσύνη/μαιευτική
• Γυναικεία υγεία/γυναικολογία